De honden van de buurt

Sita, Ocean, Fairy, Joris, Grisha, Gaudi, Spetter, Debby, Kim, Tom, Beike, Timmy, Ginny, Max, Imme, Cora, Spike, Bungy, Sara, Bas en nog vele anderen lopen dagelijks hun rondje door de wijk. Samen met hun bazen of bazinnen die daar veel plezier, een frisse neus en lichaamsbeweging aan overhouden.

De bazen kennen de namen van de honden vaak beter dan die van elkaar. En het is fantastisch dat er een plek is als het weiland van de Slijpkruik waar de honden heerlijk met elkaar kunnen spelen en dollen. De meeste van de honden blijken goed opgevoed en goed te luisteren. Het loslopen levert dan ook weinig problemen op. Net als onder mensen heb je ook altijd enkele honden die wat meer chagrijnig zijn, maar de bazen weten dat meestal heel goed en treffen maatregelen om narigheid te voorkomen. Zoniet dan worden zij aangesproken door anderen. Een goede cursus voor honden en hun bazen is overigens ook vaak zeer aan te raden, zeker als de hond jong is, is dat een must. Ook ervaren bazen leren daar veel van.

Wat in de buurt meer ergernis oproept is de hondenpoep die niet altijd opgeruimd wordt. Vooral op de stoep, vlak naast de weg en op de verschillende grasvelden levert dat behoorlijk wat irritaties op. Op het gras lopen mensen en spelen kinderen en elke drol kan aan je schoen blijven hangen of in kleren terecht komen en iedereen weet hoe irritant dat stinkt. Je snapt daarom niet dat toch sommige mensen die hun hond uitlaten niet de moeite nemen om een plastic zakje bij zich te steken om de rommel op te ruimen die op een verkeerde plek terecht is gekomen. Een beetje begrip voor elkaar over en weer is toch niet teveel gevraagd. Dit maakt het leven in de buurt voor iedereen er een stuk aangenamer op.

Dat je je niet alleen aan rommel kunt ergeren, maar er ook wat aan kunt doen, blijkt aan het initiatief van sommige mensen. In hun dagelijkse wandeling nemen ze niet alleen een plastic zak voor de hondenpoep mee, maar verzamelen op hun ronde ook het papier en plastic dat anderen in hun onachtzaamheid hebben achtergelaten.

Bron: Nieuwsbrief Zeeheldenbuurt, augustus 2006