Allerhande uit de buurt

Toen mij gevraagd werd een stukje te schrijven voor de Nieuwsbrief wist ik niet direkt waarover dat zou moeten gaan. Er gebeuren zoveel dingen waarbij ik denk: dat zouden we eens moeten bespreken met de mensen uit de buurt. En dat gebeurt ook wel tijdens het hondenuitlaten, als je met elkaar staat te praten. Maar we zijn als comité begonnen om ook te werken aan oplossingen. En dat blijkt in de praktijk vaak moeilijker dan je denkt. Het wil ook niet bijster vlotten in de gesprekken met de gemeente over de verhoogde fietspaden. Terwijl we met zoveel reacties toch aardig sterk staan. Er is geen geld…ja, dat zal wel, maar als er dan de vraag achteraan komt: of wilt u dat we het bij de uitkeringen weghalen, dan wijst dat m.i. niet op veel enthousiasme om een oplossing te bedenken. We gaan door en misschien wint de aanhouder dan.

Als ik met mijn hond Kim de Oude Rijksweg oversteek langs de Nizo komt er direkt een enorme rust over me. Alsof ik een grote tuin binnen stap: onze gezamenlijke achtertuin. Heerlijk. Wie schetst mijn verbazing toen ik daar op een dag een akelig doordringend geluid hoorde. Wat is dat nou? Het bleek een bladblazer te zijn. De paden van het Edesche Bos rondom Huize Kernhem worden bladvrij gemaakt. Dat gedeelte is een stadspark geworden. Hehe, eindelijk toch een park. Maar moeten de bladeren in de herfst dan allemaal weg? Ik heb al wel gemerkt dat men hierover van mening verschilt. De een vindt de schone paden wel aantrekkelijk en netjes, de ander vindt het jammer dat jezelf, eventueel met kinderen of kleinkinderen niet meer lekker door de bladeren kunt schoppen.

Deze winter heb ik met Kim vaak alleen maar op de groenstrook van het land van de Slijpkruik, ten westen van de de Ruyterstraat gelopen. Omdat de paden spiegelglad waren. Op mijn bergschoenen heb ik met de gladheid van de afgelopen tijd de meeste grip op de weg.

En zo kom ik dan op het onderwerp waar ik steeds al over schrijf en waarover ik hierna niet meer schrijven wil: de hondenpoep. Want op de strook bedekt met sneeuw laten de meeste mensen dat liggen en dan kwam ik thuis met dat diepe profiel lekker vol. We zijn een eind gekomen met onze aktie: de borden die de mensen vriendelijk vragen de poep op te ruimen, de vuilnisbakken die zijn geplaatst waar het in kan. Inmiddels ruimen veel hondenbezitters de poep op, aanzienlijk meer dan 6 jaar geleden. Toch doen nog bedroevend veel buurtgenoten dat niet. Dit probleem staat bovenaan de lijst van irritaties in de buurt, in alle buurten, en het is zo eenvoudig op te lossen. Zouden we elkaar eens een plastic zakje kunnen lenen als de ander even vergeet de zaak op te ruimen?

En dan mijn laatste onderwerp. Zo dikwijls als we eens komen met een plan voor een bankje, een speelplaatsje of wat struiken voor de aardigheid is de eerste reactie: o, nee, dan wordt het een hangplek. Mag de jeugd ergens staan, kunnen we dan een normaal gesprek met ze voeren en kunnen we dan vanuit die relatie eens tussenbeide komen als er iets voorvalt wat niet wordt geaccepteerd in de buurt? Ik zou daar graag eens over willen horen. Is dat al eens geprobeerd? Is dat bevallen of misgegaan? De wijk Ede-West heeft gesprekken gevoerd over dit onderwerp met de gemeente maar daar heb ik niets meer over gehoord. Ik zou het jammer vinden als we het hoofd al in de schoot legden voordat er iets geprobeerd is.

Als u dan toch nadenkt over de buurt ook nog even het volgende: zouden we, nu we weten dat de gemeente niet strooit in de meeste straten van onze wijk, kunnen zien of we zelf een soort fietspad van zo’n 70 of 80 cm breed op de straten sneeuw/ijsvrij kunnen maken? Als ik die ouders met hun kinderen over de straat zie glibberen en ploeteren denk ik: daar moet toch iets aan te doen zijn? Iedereen houdt het stukje voor zijn/haar huis in de gaten. Misschien wil de gemeente ons wel wat zout leveren (ze zijn zo voor zelfredzaamheid van de burgers!), misschien zijn er jongeren die wat willen bijverdienen en een stuk willen schoonhouden, misschien zijn er meer veegmachines in de buurt zoals die van Diederik Evers? Als u interesse heeft, kunnen we zien hoe we de kosten kunnen dekken. Is dit initiatief de moeite waard? Ik hoop dat onze e-mailbox gaat overlopen: zeeheldenbuurt@ede-west.nl. Cathrien van der Waarde

Bron: nieuwsbrief Zeeheldenbuurt, februari 2011