De natte weken die we inmiddels (hopelijk) achter ons hebben, zorgden voor een vervroegde herfst in het Edese Bos. Op mijn dagelijkse wandeling met mijn hond kwam ik ze steeds vaker tegen, de paddestoelen. Ze schoten spreekwoordelijk uit de grond. Ik vergaapte mij er danig aan totdat ik op het lumineuze idee kwam mijn camera maar eens mee te nemen en u er een paar plaatjes van aan te bieden. Ik hoop dat u ze net zo mooi vindt als ik.