Zo een of twee ker per week pak ik mijn rugzakje, doe mijn hond aan de lijn en vertrek naar Makandra, mijn groenteleverancier. Direct aan de overkant van de straat loop ik al lekker buiten over het land van de Slijpkruik om aan het eind daarvan het stukje boerengerief door te gaan. Vervolgens de N224 over en dan richting de zorgboerderij aan de Kalverkampweg. Het is maar een wandeling van een kilometer ongeveer maar ik voel me alsof ik in een boekje van W.G.v.d.Hulst loop: Het paadje door het bos.
Op de zorgboerderij werken mensen met een verstandelijke en/of psychische beperking met begeleiders, stagiaires en vrijwilligers. Er worden diverse groenten verbouwd en paddestoelen, kruiden, fruit en bloemen gekweekt. 's Zomers mag je zelf een mooi boeket plukken of aardbeien als er voldoende zijn. Er zijn ook eieren te koop van echte scharrelkippen. Al met al een heerlijk oord om af en toe eens heen te fietsen of te lopen. Op zaterdag 21 juni wordt er een Open Dag gehouden.
Terug naar mijn paadje door het bos. Na Makandra loop ik naar Capricas, de geitenboerderij aan de Kernhemseweg om een lekker stukje kaas te halen.
Michiel is bezig over te gaan van geiten op koeien. De geiten zijn al weg en de koeien komen eraan maar het zal toch wel een jaartje duren voor we daar weer kaas kunnen kopen. De nieuwe koeien zijn brandrode, een kleurslag van de MRIJ-koe ( de MaasRijnIJsselkoe). Het is een oud ras dat ook thuis hoort in deze contreien maar waarmee zo'n 80 jaar geleden niet zoveel meer gefokt werd. 20 jaar geleden leek de koe verdwenen tot er toch nog brandrode gevonden werden tussen de andere MRIJ-koeien. Daar is men weer mee gaan fokken en nu komen ze deze zomer op zuivelboerderij Capricas. Het is een mooi donkerrood ras met witte sokken. Dat heb ik tenminste op een foto gezien.
Als ik daarna naar huis loop met een pond kaas, een pompoen, een kool, een pot jam, prei, shi takes en een doos eieren in mijn rugzak voel ik me helemaal in het landschap passen alsof ik met een bos sprokkelhout op mijn rug naar huis terugkeer.
Wat wonen we toch prachtig in de Zeeheldenbuurt.
Cathrien van der Waarde.
Bron: nieuwsbrief Zeeheldenbuurt, februari 2008
- Login om te reageren